تفاوتهای سربازی در ایران و کره
در حالی که برخی کشورها مانند کره جنوبی از زمان سربازی جوانان برای مهارت آموزی و آموزش اشتغال استفاده می‌کنند، در کشور ما سربازی زمانی برای وقت‌گذرانی و یادداشت شماره خودروهای زوج و فرد در خیابانها است.
به گزارش مهر، نگاه به افزایش نرخ بیکاری در کشور طی ماههای گذشته این ابهام را در ذهن پدید می آورد که آیا کشور به سمت از دست دادن فرصتهای شغلی پیش می رود و یا افزایش آن ؟ افزایش نرخ بیکاری و تعداد بیکاران حاکی از حذف فرصتهای شغلی و یا هدر رفتن امکان ایجاد فرصتهای شغلی است یا خیر؟
ورود به بازار کار سخت تر شد
بر اساس این گزارش، افزایش یک میلیون نفری تعداد بیکاران کشور در بهار سالجاری حاشیه های بسیار زیادی را برای کارجویان و جوانان آماده به کار پدید آورد به نحوی که متاسفانه باید گفت افزایش نرخ بیکاری و تعداد بیکاران، به معنی کاهش فرصت و امکان حضور کارجویان در بازار اشتغال است.
هرچند که به صورت قطع نمی توان پذیرفت که در راستای اشتغالزایی جدید و ایجاد فرصتهای شغلی، دولت طی سالهای گذشته اقدامی نداشته است ولی از افزایش تعداد بیکاران می توان نتیجه گرفت که تلاشهای صورت گرفته کافی نبوده و باعث بسته تر شدن درهای بازار کار به روی چند میلیون نفر بیکار شده است.
رشد تقاضای ورود به بازار کار
در واقع رشد نامتوازن فرصتهای شغلی طبق نیازها و ورودی های جدید به بازار کار، عدم سرمایه گذاری مناسب و افزایش نیافتن بهره وری تولید در کنارعوامل تاثیرگذار دیگر باعث شده است تا نه تنها از شمار بیکاران کشور کاسته نشود بلکه روز به روز کشور شاهد تقاضاهای جدیدتری نیز برای ورود به بازار کار باشد.
آمار ریزش کار مخدوش است
عباس وطن پرور نماینده سابق کارفرمایان در اجلاس جهانی کار در گفتگو با مهر در پاسخ به این سئوال که با توجه به افزایش یک میلیون نفری تعداد بیکاران در بهار سالجاری نسبت به مدت مشابه سال قبل، آیا ما در حال از دست دادن فرصتهای شغلی هستیم و یا خیر؟ گفت: اولا باید گفت گه بر اساس آمارها و وضعیت بازار کار، تعداد بیکاران به مراتب بیشتر از 1 میلیون نفر است.
وی به افزایش آمارهای ادارات کار در زمینه هایی چون شکایات کارگری به دلیل اخراج، ترک کار و حتی با توافق کارگر و کارفرما به نحوی که امکان مطالبه حق برای کارگر از بین رفته باشد، مشکلات قراردادهای موقت و نبود شرایط استفاده کارگران از حقوق قانونی خود استناد کرد و گفت: بر این اساس باید گفت ریزش کار در کشور به مراتب بالاتر از چیزی است که در آمارهای رسمی بیان می شود.
وطن پرور به افزایش تقاضا برای کار و بالا رفتن نرخ بیکاری به عنوان عوامل موثر در کاهش فرصتهای شغلی و ناتوانی در ایجاد فرصتهای جدید اشاره کرد و بیان داشت: متاسفانه افزایش 7 درصدی بهره وری در هر سال که در برنامه های گذشته دولت بود محقق نشد تا بتوان آن را یک محور پذیرش بهبود فرصتهای شغلی قلمداد کرد.
بازار در اختیار تولیدات خارجی
این فعال کارفرمایی خاطر نشان کرد: متاسفانه امروز واردات بی رویه کالاهای خارجی بی کیفیت به کشور و ادامه آن در کنار عدم استفاده از یک ضوابط منسجم و کنترل کننده بر کاهش واردات، باعث ضربه زدن به تولیدات داخلی و بازار ملی کشور شده است چون ما بازار کشور را در اختیار تولیدات خارجی قرار داده ایم.
دبیرسابق شورای هماهنگی کارفرمایان کشور نرخ بیکاری فعلی کشور را نه تنها 14.6 درصد ندانست بلکه آن را بالای 25 درصد بیان کرد و گفت: نرخ بیکاری اعلام شده مرکز آمار به هیچ وجه با واقعیتها مطابقت ندارد چون شواهد بازار کار نشان می دهد که یک چهارم نیروی فعال جامعه، معادل 25 درصد آنان بیکار هستند.
نرخ بیکاری 25 درصد است نه 14.6
به گفته وطن پرور، طبق آمارهای قبلی جمعیت بیکار کشور 4 تا 6 میلیون نفر برآورد شده بود که حال می گویند یک میلیون نفر نیز به آن اضافه شد؛ ولی باید گفت این تعداد در حال حاضر تا 25 درصد از کل افراد فعال جامعه را در بر می گیرد. متاسفانه در حال حاضر تعریف درستی از کار و شاغل در کشور نداریم.
وی تاکید کرد: البته اگر خانه داری، دست فروشی، سربازی، دانشجویی و محصلی را شغل بنامیم دیگر در کشور بیکار نداریم. می توان گفت بزرگترین دلیلی که امروز در کشور گریبانگیر مسئله اشتغال و بالا رفتن تعداد بیکاران شده است، مدیریت ضعیف در حوزه اشتغال و عدم وجود متولی مشخص در این بخش است.
نماینده سابق کارفرمایان در اجلاس جهانی کار افزود: علیرغم اینکه در دهه های اخیر تلاش شد تا کشور به سمت صنعتی شدن پیش برود؛ واقعیت این است که نتوانستیم هیچ نیروی مهارت دیده و متخصصی را برای به دست گرفتن اشتغال تربیت کنیم و بدتر اینکه هیچ نهادی نیز این مسئولیت را بر عهده نگرفت.
وطن پرور ادامه داد: امروز حداکثر سواد جوانان دیپلم و بهترین مهارت آنان نیز رانندگی است و مدارک تحصیلی و سواد آنها در حد یک کاغذ بی فایده است. سئوال این است که با این حجم نیروی انسانی بدون مهارت و تخصص به کجا خواهیم رفت؟
وی افزود: مسائل مطرح شده باعث می شود تا نه تنها نیروی کارآمدی نداشته باشیم بلکه تولید و اشتغال نیز از پایداری مناسبی برخوردار نباشد.
تفاوت سربازی در ایران و کره جنوبی
این فعال کارفرمایی سپس به تفاوتهای آموزش در ایران و کره جنوبی به عنوان یک کشور توسعه یافته آسیایی اشاره کرد و گفت: هم اکنون کشور کره جنوبی دوره خدمت سربازی جوانان خود را به حرفه آموزی اختصاص می دهد تا از این طریق افراد بتوانند براساس آموزشهایی که می بینند در مشاغل مختلف پذیرفته شوند در حالی که جوانان ایرانی در دوره خدمت سربازی باید شماره خودروهای زوج و فرد را در خیابان یادداشت کنند.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
تبادل
لینک هوشمند